ﺭﻓﺘﻨـــﺖ ..
ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ !
ﻧــ ـ ــﺂﻣﺮﺩﯾــﺖ ,
ﻧـﮧ ﺍﺫﯾﺘـﻢ ﮐﺮﺩُ ﻧـﮧ ﺣﺘـﮯ , ﺛﺂﻧﯿـﻪ ﺍﮮ , ﺑـﺮﺁیـم ﺳـﻮﺁﻝ ﺷـﺪ
ﻓﻘــــــﻂ ..
ﯾـڪ ﺑﻐﺾ ﺧﻔـﻪ ﺍﻡ ﻣﯿﮑﻨــﺪ ..
ﭼﮕﻮﻧـﮧ ﻧﮕﺂﻫــﺖ ﮐﺮﺩ ؟؟
ڪـﮧ ﻣﺮﺁ ﺗﻨﻬــﺂ ﮔﺬﺁﺷﺘـﮯ…
نـِمیــבونـَمــ ڪِـہ تو ڪے بوבے اَمـّــآ مـَـنِ בیوونـِہ رو مـَـجـنـوלּ ڪـَـرבے . . .
اگه میبینی عشقت بیش از حد روت غیرتیه
اگه میبینی سرت داد میکشه
اگه میبینی گیر میده و نمیزاره بری بیرون
به جای دلخوری خوشحال باش
چون اونقدر دوستت داره که اینکارارو میکنه تا از دستت نده
خوشحال باش
چون ک واقعا دوست داره
باشد تا پایان ِ دنیا ی خــــدا،
باهم و در کنـــار هم،
در خلوت ُ مهمـــانی...
باشی ُ غم نباشد، باشدُ هر روز عشق باشد...
باشیُ شب ها در آغوش او، باشدُ صبح های شیرین...
باشی ُ شوق ِ پرواز باشدُ آرامشِ خیال...
باشی ُ زیبا کنی باشدُ تعریف کند...
باشی ُ ناز کنی، باشدُ نیاز کند...
مالُ اویت باشی ُ پرستشت کند...
قسم ِ راستش باشی ُ جانُ دلت باشد...
علت تحمـــل ِ خستگی ِ کارش باشی ُ معلول ِ آشپزی ِ روزانه ات باشد...
روبروی هم بشینیم،
بگـــــــــــویی ُ بگویم، از آنـــــــــــــروز،
از روز ِ آغاز ِ بـــــــودنمان،
از دیــــــــدارهای مخفیـــــــــــانهـ،
صحبت های یواشکـــــــی ،
زیر ِ پتـــــــو ُ بند آمـــدن ِ نفـــــــس برای نفســــــــم،
از خاطــــــــرات،
از آینـــــــــدهـ های بهتــــــــر...
بگویی بگویم از وصـــــــــــال ُ باهم بودن،
از اشتیاق ِ خانــهـ مشترک،
از دختـــــر ُ پســـــــر ِ شیرین آینــــدمان
دلم بودن میخواهد از آن هــا که خـــدا هم تحسینمــان کند..
زنـــــــــــــــم...
آزاבم ...
פـــق آزاבے בارم ، اפֿـتیــار בارم ...
غریبـــﮧ نیستـم ،
صدایـــــم را פֿــفــــــــﮧ نکنیـב ،
بر سرم حجـــــــــــاب مالکیـــــــــت نکشیـב ،
عروسک نیستـم ...
בلـפֿـواه شما نـפֿـواهم شـב !
بازے هاے بـے مـפـتواے زסּ و مرב تمــــــــام شـב ...
اگر پــــــــا به پــــــــــا نمیـــــــــــایـے ...
בست בست نکـסּ ...
بـــــرو !
اگر میتوانـے בوستم בاشته باش برای آنچـــﮧ کـــﮧ هستـم ،
نه آنچـــﮧ کـــﮧ تو میخواهے.......
میفهمـــــی که دیگــــه نبایــــــد اصـــــرار کنــی
اونــــی که قبل از مهمونــــــی بایــــد لباستـــــو
نشـــــون بــــــدی تا تاییـــــدش کنــــــه
اونـــی که وقتی بهتــــ اخـــــــم میکنه
باید شالتــــــــو بکشـــــی جلــــــــو
اونـــــی که وقتــــــی میخــــــــوای از پیشش بــــری
دست میکشه رو لبتـــــ و میگـــــــــه
کمـــــــرنگ کــــــن اون رژتـــــــو
اونــــــــــی که وقتــــــــی تــوی یه جمعید از بغلتــــ تکـــــــون نمیخــــوره
اونـــــی که تـــــوی سرمــــــــا یـــــــخ میـــــــزنــــــــه
ولی وایمیسه ســـــــر کوچــــه تا تـــــو بــــری توی خونـــــــــه
اونـــی که اگه بخوای اشتباه کنـــی پیش خـــــودت میگــــــی
اگه بفهمـــــــــه میکشتم
اونی که خنــــــــده و شیطونیــــــــــاش فقط و فقط مــــــــــال خــــــــــودتــــــــه
و اخمش مــــــال بقیــــــــــــه
به این میگــــــــن
مــــــــــــــــــــــــــرد
ﺍﻓﺘــﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﻣﯿـــﺎﻥ ﺩﻭ ﺧﻂ ؛
ﻣـــﺎﻧﺪﻧﻢ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ …
ﺭﻓﺘﻨـــﻢ ﺗﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﺧـــﻮﺍﻫﺪ ...
و مـــن ﺗـــﻮﺍﻥ ﺩﺭﺩ ﻧـــﺪﺍﺭﻡ !
کـــــــــلافــــــــ نخ
میـ پیچد و میـ پیچد
دورتـــادور ذهن من
کـــــــــــــلافه امــ
مدتـــــــــــ هاستـــ
کمــــــــــــــی فقط
سـاده تر باورمـ کن !
دلم جیغ می خواهد
هوار می خواهـــــــد
آن هم از نوع بنفشــ